آزرده دل از دل! :: دنیاى من

گویند که گفت سعدی، از اوست که بر آید / گر در طلبت رنجی، مارا برسد شاید

چون عشق حرم باشد سهل است بیابان ها / عشق و حرم هستند، چال است بیابان ها

در دوره ما هستند، اهداف کمی رنگین / در دوره دست تنگی¹، جُرش کمی سنگین

دل گفت که ای آرین، پا را به فرار بگذار / اما چو حال را دید، گفت میدهمت آزار

تا دیده ای زد بر من، دید کیسه خالی را / گفتا کجا میری؟ سهل است خوشحالی را

گفتا چه کس را هست، کین مرد را طلب دارد / گفتم که آینده، چون مزه رُطب دارد²

گفتم که دگر خاموش، این چیست؟ چرا اینکار؟ / گفتا که تا آخر، من میدهمت آزار

1: خوانده شود: دستنگی 2: مثل خرما شیرینه

پ.ن: عجب حالیست! لطفا با آهنگ در حال پلی خوانده شود :دیی :)))

پ.ن بعدی: من کلا از لحاظ روحی در حدی داغونم که میام شعر اجتماعی بنویسم یهو معکوس میزنم یهو میره تو فاز عاشقانه جعبه دنده میشکونم :| یا مثلا میام عاشقانه بنویسم سیاسی میشه وسط کار :/ یاتاغان میسوزونم حتی :دییی

پ.ن بعدیش: حتی تو همین شعر هم تو بعضی بیتاش مشخصه از نظر خودم، داشتم اجتماعی مینوشتم یهو رفتم تو فاز عاشقانه دیگه دیدم وسطاش فاز شعر عوض شد اولیارو هم تغییر دادم :|

پ.ن بعدیش تر:| : الان یه عده میان حرف درست میکننااا ، آقا شعره ، یه موقع عاشقانه میاد یه موقع عارفانه یه موقع اسکلانه میاد دست شاعر نیست که D: بنده کلا هر کامنتی که در این منباب بذارین رو تکذیب میکنم از همین الان :دییییییی

پ.ن بعدیش ترین:| : ولی نمیدونم چرا دوست داشتم که اثتسنا عن ( :| ) این یکی شعرمو پستش کنم! :)

#آهنگ #شعر