دنیاى من

فقط بگم که در جریان باشید...

الان داشتم یه پست بیست سی خطی رو به انتها میرسوندم که پر از درد و دلایی بود که هیچ وقت از سینه ام خارج نشده بودن...

ولی حیف که دستم خورد روی کلید F5 کیبورد...

دیگه نای تایپ کردن از نو رو ندارم...

این حرف ها هم با مثل بقض ریخته میشه تو گلوم...

این بازیه سر نوشته...

فک کنم میخواد از درون اینقدر پرم کنه که منفجر شم...

نمیدونم تا کی زنده بمونم...

همیشه عقیدم اینبوده که ما یه بار زندگی میکنیم...

فقط یه بار 15 سالمون میشه...

فقط این ثانیه میگذره...

پس باید این یه بار هارو با شادی و به درکگفتن های به غم گذروند!

ولی خودم تنها کسیه که این نصیحتو بهش نمیکنم...

چون میدونم که نمیتونم...

یه بار هم که دستم ذهنم رو نوشت... ریلود شدن صفحه بیان ، جلوی بیان احساساتمو گرفت...