دنیاى من

به عمر وب نگاه کنین ! :)

سه سال! واقعا نمیدونم چی بگم ، سه سال توی بیان بودم و شاهد تغییراتی که شد بودم ، تغییراتی که بعضیاشون خوب و بعضیاشونم حتی خیلی بد بودن 

ولی خب سه سال هم در این وب گذشت ، احساس میکنم پیر شدم :|

یادم میاد اوایلی که اومده بودم و وبلاگ نویسی میکردم نه آپشن دنبال کردنی بود نه اون ستاره عه که اون بالای پنل روشن شه نه ادیت پیام و نه حتی هرزنامه ! :))

خب از خوبیای نبودنش میتونم به این اشاره کنم که هر روز میرفتی وب دوستات تا ببینی پست جدید گذاشتن یا نه و خب یه جوری هر روز مهمان و میزبان هم بودیم

البته خب به شخصه معتقدم خیلی در امر وبلاگ نویسی فعال نبودم مخصوصا وقتی میام وب بعضیاتون و میبینم ملت جلو وبتون صف کشیدن :دی

ولی خب از این خلوت بدون هم نه راضی ام نه ناراضی ! :)

دوست داشتم یه مروری هم بر سه سال گذشته بکنم روی اتفاقاتش ولی خب فکر نمیکنم هیچکدومتون حال خوندن سه متر پست رو داشته باشین :دی چون یه جوری قراره کلی نبودن رو تو یه پست جا کنم :|

قبل از پرداختن به موارد دیگه خدمت شما طول کنم که ( چیه من میخوام طول کنم شما عرض کن :/ ) به رسم موقع تولد معمولا بقیه به فرد مولود شده ( :| ) هدیه و کادو میدن ولی خب اینبار من طی یک حرکت تصمیم گرفتم که یه کادو بدم :دی

بله ! یه قالب بلاگ :دی البته نمیدونم بهش بگم کادو یا چی چون خیلی وقت بود که دوست داشتم یه قالب برای بلاگ بنویسم که از لحاظ فنی و کیفیتی D: خوب باشه ، تقریبا از همون سه سال پیش قبل از اینکه عرفان گونی گونی قالب بریزه تو بیان :دی !!! و خب واقعا هم تنوع داره به نظرم قالب هاش و بخش زیادی از سلیقه هارو پوشش میده و شاید کاری الکی باشه ساخت قالب تو این وضعیت ولی خب کاری بود که سه سال رو دلم بود :دی و دوست داشتم انجامش بدم ، هر چند اونم به دلیل دیر تموم شدن امتحانا ، مشکلات خانوادگی شدید و حتی جام جهانی (:دی) یکم عجله ای شد ولی خب :)

خب دیگه چرت پراکنی بسمه :دی معرفی میکنم در حضور شما اولین قالبی را که در 3 روز با اندک فرصتی که در اختیار داشتم ساختم :)))

قالب در دو ورژن هست D: اولی (سمت چپیه) که ستون پست ها سمت راست عه و دومی (سمت راستیه) که ستون پست ها سمت چپ عه
ظاهر قالب کلا با اون چیزی که فکر میکردم درست کنم متفاوته :| و خب دلیلش هم ذیق وقت در درست کردن برخی عوامل گرافیکی بود :)

در این قسمت مشکلی رخ داده که در حال درست شدن است!

ولی واقعا 3 سال عجیبی بود ! یه چیزی رو که من هیچ وقت درست درک نکردم ، نقل مکان های مکرر بعضی از بلاگر ها بود، یعنی طرف تو این مدت که من میشناختمش شاید چهار پنج بار آدرس وب عوض کرد :| حالا دو بار منطقیه ولی چهار پنج بار D:

حتی باعث شده که بعضیاتونو گم کنم :/ یعنی مثلا اومدین پیام گذاشتین بعد خدایا این کیه چقدر نحوه صحبتش آشناست بعد دیدم بهله D:

ولی خب بد تر از این مورد اینه که وبتونو حذف میکنین ! یا کلا صفحه رو خالی میکنین یه چی منویسین و کلا همه رو پودر میکنی :|

درسته که صاب اختیار وبتوید ولی میخواید برید حداقل حذف نکنین ما دوستون داریم خب :))))

خیلیارو هم اون اوایل میشناختم حتی تلگرام و اینجور جاها گروه داشتیم ولی هیچ کدومشون دیگه نیستن الان!

همه اینارو گفتم ولی خب من خودمم این موضوع به سرم زیاد زده ولی خب همیشه برگشتم و به فنا ندادم :دی ولی خب قصد هم داشتم که بعد از این پست بذارم کنار به دلایل مختلف که لااقل برای خودم قانع کننده هستن ، ولی خب اینکه دیگه ننویسم یا به فاصله بنویسم یا حتی تغییر وب و آدرس بدم! دلیل نمیشه که اینجا رو که مثل یه خونه کوچیک دنج میمونه برام رو تار و مار کنم و وباتون نیام :))))

پ.ن1 : خیلی چیزا رو دوست داشتم بگم و حتی نقه داشتم به یه ترتیبی بگمشون ولی همین الان هم که نگاه میکنم کلی طولانی شد! شاید تو یه پست دیگه ! شایدم دیگه ننویسم :) به هر حال در این مورد اصلا ثبات شخصیتی ندارم و نمی تونم خبر قطعی رفتن یا نرفتن مسئله این است رو بدم :|

پ.ن 2: هیچ وقت اون چیزی که در آخر پست میکنم با اون چیزی میخواستم بنویسم و تو ذهنم در نظر داشتم یکی نبوده ، تازه کلی هم تفاوت داشته :| هعییی ، خدایا تقاضای عقل دارم مرسی :))

پ.ن 3: آقا جان یک بار نوشتن این آقای طولانی (شایدم خانوم طولانی :/ ) به اندازه کافی پیر میکنه آدمو شما انتظار داری یه بار هم بخونمش که اشتباه تایپی هایی که احتمالا داشتم (معمولا دارم :|) رو بگیرم؟ شرم نمیکنی ؟ D:

روزگار به کام :)